Нібы косткі са смажанай рыбіны,
З дум
Адбіраюць свядомасць.
Толькі вер: ані здзекі, ні кпіны, ні
Тлум
Душаў нам не спустошаць.
Мы не рыбы з халоднай крывёю, не
Нам
Заплываць у мярэжы.
Хай смяецца над нашымі мроямі
Хам,—
Адно праўду рэжам.
Дэманструйце ж з запалам
Вы свой
Прыстасавальніцкі нораў! —
Ды адно вашы душы запалім
Святой,
Забытаю мовай.
|
|
